Puerto Vallarta
Door: Lize
Blijf op de hoogte en volg Lize
05 November 2009 | Mexico, Colima
Lieve iedereen, ik heb een aantal geweldige ervaringen opgedaan en daarom is het dan ook tijd voor een nieuwe blog! Er komt nu heel veel rook uit de vulkaan, het is een actieve vulkaan en het zou leuk zijn als hij nog iets van zich laat horen in de komende twee maanden. (Als hij uitbarst, zijn we hier in Colima veilig).
De afgelopen twee weken veel met de kinderen gewerkt en opgetrokken. Vorige week was het weer zwemweek, dat is het om de week en de kinderen mogen dan dinsdag en woensdag zwemmen. Erg leuk om te doen! Met de kleintjes van de maternal krijg ik steeds meer een band, het is nog wel moeilijk om echt te communiceren met de kids. Mijn Spaans gaat niet zo als ik het gedacht had, ik ken wat woorden en kan korte zinnen formuleren. Maar ik heb nog veel te leren de komende twee maanden. Ik hoop als ik terug ben, dat ik dan toch een aardig woordje Spaans spreek. Maar dat zie ik allemaal wel! Ik doe mijn best ;)
Op dit moment zijn er maar vier kinderen op Casa San Jose, dat heeft te maken met ‘Diaz de los muertos’. Dit is een traditie in Mexico die ieder jaar gehouden wordt. Bij deze traditie gaat het erom dat de doden geëerd worden, ‘De dag van de doden’. Mensen maken een soort altaar voor hun overleden familie leden.In zo’n altaar staan allerlei dingen die te maken hebben met de overleden persoon, en boven aan staat een foto. Verder versieren ze het heel mooi. Ook is het een gewoonte om met eten naar het kerkhof te gaan en het gezellig te maken op het kerkhof. De mensen geloven dat het eten opgegeten zal worden door de overledene.
Omdat er maar vier kinderen zijn hadden de vrijwilligers en stagiaires een aantal dagen vrij, t/m woensdag. Mijn wens was om behalve te wonen en werken in Colima ook wat meer te kunnen zien van Mexico. Daarom ben ik samen met Renza vrijdag avond vertrokken naar Puerto Vallarta. Renza is verpleegkundige en werkt als vrijwilligster in het ziekenhuis van Colima. Ons reisje begon met een tegenslag omdat de bus richting Puerto Vallarta vol was, ik wist toen niet goed wat we moesten doen. Maar Renza gaf niet zomaar op en we hebben de eerste bus richting Manzanillo gepakt, in de hoop dat er vandaar een bus richting Puerto Vallarta ging. En we hadden geluk! De busreis duurde ongeveer acht uur en we kwamen ’s morgens om zes uur aan, ons hotel zat nog dicht en we hebben op het strand genoten van een prachtige zonsopgang. Daarna hebben we ons hotel geboekt, niet duur en heel leuk. Met een balkon, werd iedere dag schoongemaakt en op twee minuten loop afstand van het strand.
Ons plan was om in ieder geval met dolfijnen te zwemmen en de mangroves te bezoeken. Dit hebben we gedaan. Zaterdag middag hebben we met dolfijnen gezwommen en dat was een geweldige ervaring. Normaal is de groep ongeveer 10 tot 15 personen, maar Renza en ik hadden geluk. Het was een hele rustige dag en we waren maar met zijn 2- en! Een half uur in het water met Belle, ‘onze dolfijn’. Daarna hebben we op het strand genoten van de zonsondergang.
Zondag morgen hebben we ontbeten op het strand, ik vind dat het strand altijd iets magisch over zich heeft. Het ziet er natuurlijk prachtig uit, een oneindige zee met een opkomende zon. En dan het gevoel van het zand aan je voeten en handen! Het water was heerlijk warm, soms waren de golven wel erg hoog dus eerst durfde ik er niet goed in. ’s Middags hebben we geshopt voor souvenirtjes. In Colima zie je helemaal geen toeristen en moet je altijd je zegje in het Spaans doen. Puerto Vallarta is wel toeristisch. Het viel nog mee, het hoog seizoen was nog net niet begonnen. Maar hier werden we in het Engels aangesproken en de Mexicanen dachten steeds dat we Amerikanen waren, dat beviel ons niet echt. Dus als ze in het Engels begonnen zeiden we ‘No entiendo, solo Enspañol’. En vervolgens begonnen ze dan een heel verhaal in het Spaans, waar we niet veel van begrepen haha! Ik heb hier ook al aardig leren afdingen, zo kocht in iets warvoor die man eerst 400 persos vroeg (20 euro) en uiteindelijk heb ik het gekocht voor 200 pesos! ’s Avonds weer op het strand genoten van de zonsondergang en toen voor de tweede keer met de lifeguard van het strand gesproken. Isaac is 30 jaar en woont in Puerto Vallarta, hij heeft ons ’s avonds rondgeleid op de Malcon. Dat is de hoofdstraat van P.V. die aan het strand ligt. Het klinkt misschien gek dat hij ons heeft rondgeleid maar dat is typisch Mexicaans. Ik moet er soms nog wel aan wennen want Mexicanen zijn heel sociaal en leggen makkelijk contact. Dat is heel anders als in Nederland, ze willen van alles voor je doen ook al kennen ze je nauwelijks. Hij wist over alles iets te vertellen en hij vroeg of we de volgende dag een rondleiding op het eiland wilden.
Maandag waren we op tijd bij de mangroves, tien uur begon de tour. Die bestond uit eerst een rondleiding door de mangroves, de gids vertelde van alles over de mangroves. Dat zijn bomen die groeien in zout water, ik heb deze ook gezien in Bonaire. Daarna gingen we op een hovercraft de zee op en hebben allerlei dieren gespot. We hadden geluk want we waren weer met z’n tweeën. We hebben krokodillen, pelikanen en allerlei andere bijzondere vogels gespot. Een hele mooie ervaring. Na de tour zijn we langs een heel klein vissersdorpje geweest, de lokale mensen hebben ons voorgedaan hoe ze vissen en we mochten het zelf ook proberen! Zie de foto’s. We waren rond drie uur terug en besloten ons rond te laten leiden door Isaac. Ik weet dat ik niet zomaar met iedereen mee moet gaan en ik ben ook niet zomaar mee gegaan. Ik heb er eerst goed over nagedacht en overlegt met Renza. We wisten dat we naar plekken gingen waar ook veel andere mensen zouden zijn. En ik had de rondleiding niet willen missen want het was prachtig!! We zijn langs een aantal verschillende stranden geweest waar hij veel over wist te vertellen. Daarna zijn we naar watervallen in de jungle geweest.Ik wil niet dat mijn blog’s te lang worden, maar ik kan er wel een scriptie over schrijven zo mooi het was. Met de zonsondergang hebben we gezwommen in de zee, heerlijk warm water met betoverende kleuren aan de hemel. Daarna zijn we naar ons hotel gegaan om onze spullen te pakken. Toen zijn we snel uit eten geweest met Isaac en zijn broer en hebben ze ons naar het busstation gebracht. De bus ging om 10 uur ’s avonds terug. Dinsdag om zes uur ’s morgens waren we weer in Colima, geweldig weekend gehad en heel wat ervaringen rijker!
Morgen begint het ‘gewone leven’ weer, lekker aan de slag met de kids! ’s Morgens Spaanse les, ’s middags bibliotheek dienst, activiteit met de maternal en ’s avonds de maternal douchen.
Ik wil graag iedereen heel erg bedanken voor alle mooie berichtjes op mijn site. En de prachtige kaarten die ik heb ontvangen. Het doet me echt heel goed om van jullie te horen! Heel erg bedankt iedereen!
Misschien is het handig mijn adres op mijn blog te plaatsen. Die is als volgt:
Lize Wilderink
p/a Fundacion Amiguito Mexico
Prolongacion Independencia 160
28030 La Armonia
Colima, Col. Mexico
Liefs!!
De afgelopen twee weken veel met de kinderen gewerkt en opgetrokken. Vorige week was het weer zwemweek, dat is het om de week en de kinderen mogen dan dinsdag en woensdag zwemmen. Erg leuk om te doen! Met de kleintjes van de maternal krijg ik steeds meer een band, het is nog wel moeilijk om echt te communiceren met de kids. Mijn Spaans gaat niet zo als ik het gedacht had, ik ken wat woorden en kan korte zinnen formuleren. Maar ik heb nog veel te leren de komende twee maanden. Ik hoop als ik terug ben, dat ik dan toch een aardig woordje Spaans spreek. Maar dat zie ik allemaal wel! Ik doe mijn best ;)
Op dit moment zijn er maar vier kinderen op Casa San Jose, dat heeft te maken met ‘Diaz de los muertos’. Dit is een traditie in Mexico die ieder jaar gehouden wordt. Bij deze traditie gaat het erom dat de doden geëerd worden, ‘De dag van de doden’. Mensen maken een soort altaar voor hun overleden familie leden.In zo’n altaar staan allerlei dingen die te maken hebben met de overleden persoon, en boven aan staat een foto. Verder versieren ze het heel mooi. Ook is het een gewoonte om met eten naar het kerkhof te gaan en het gezellig te maken op het kerkhof. De mensen geloven dat het eten opgegeten zal worden door de overledene.
Omdat er maar vier kinderen zijn hadden de vrijwilligers en stagiaires een aantal dagen vrij, t/m woensdag. Mijn wens was om behalve te wonen en werken in Colima ook wat meer te kunnen zien van Mexico. Daarom ben ik samen met Renza vrijdag avond vertrokken naar Puerto Vallarta. Renza is verpleegkundige en werkt als vrijwilligster in het ziekenhuis van Colima. Ons reisje begon met een tegenslag omdat de bus richting Puerto Vallarta vol was, ik wist toen niet goed wat we moesten doen. Maar Renza gaf niet zomaar op en we hebben de eerste bus richting Manzanillo gepakt, in de hoop dat er vandaar een bus richting Puerto Vallarta ging. En we hadden geluk! De busreis duurde ongeveer acht uur en we kwamen ’s morgens om zes uur aan, ons hotel zat nog dicht en we hebben op het strand genoten van een prachtige zonsopgang. Daarna hebben we ons hotel geboekt, niet duur en heel leuk. Met een balkon, werd iedere dag schoongemaakt en op twee minuten loop afstand van het strand.
Ons plan was om in ieder geval met dolfijnen te zwemmen en de mangroves te bezoeken. Dit hebben we gedaan. Zaterdag middag hebben we met dolfijnen gezwommen en dat was een geweldige ervaring. Normaal is de groep ongeveer 10 tot 15 personen, maar Renza en ik hadden geluk. Het was een hele rustige dag en we waren maar met zijn 2- en! Een half uur in het water met Belle, ‘onze dolfijn’. Daarna hebben we op het strand genoten van de zonsondergang.
Zondag morgen hebben we ontbeten op het strand, ik vind dat het strand altijd iets magisch over zich heeft. Het ziet er natuurlijk prachtig uit, een oneindige zee met een opkomende zon. En dan het gevoel van het zand aan je voeten en handen! Het water was heerlijk warm, soms waren de golven wel erg hoog dus eerst durfde ik er niet goed in. ’s Middags hebben we geshopt voor souvenirtjes. In Colima zie je helemaal geen toeristen en moet je altijd je zegje in het Spaans doen. Puerto Vallarta is wel toeristisch. Het viel nog mee, het hoog seizoen was nog net niet begonnen. Maar hier werden we in het Engels aangesproken en de Mexicanen dachten steeds dat we Amerikanen waren, dat beviel ons niet echt. Dus als ze in het Engels begonnen zeiden we ‘No entiendo, solo Enspañol’. En vervolgens begonnen ze dan een heel verhaal in het Spaans, waar we niet veel van begrepen haha! Ik heb hier ook al aardig leren afdingen, zo kocht in iets warvoor die man eerst 400 persos vroeg (20 euro) en uiteindelijk heb ik het gekocht voor 200 pesos! ’s Avonds weer op het strand genoten van de zonsondergang en toen voor de tweede keer met de lifeguard van het strand gesproken. Isaac is 30 jaar en woont in Puerto Vallarta, hij heeft ons ’s avonds rondgeleid op de Malcon. Dat is de hoofdstraat van P.V. die aan het strand ligt. Het klinkt misschien gek dat hij ons heeft rondgeleid maar dat is typisch Mexicaans. Ik moet er soms nog wel aan wennen want Mexicanen zijn heel sociaal en leggen makkelijk contact. Dat is heel anders als in Nederland, ze willen van alles voor je doen ook al kennen ze je nauwelijks. Hij wist over alles iets te vertellen en hij vroeg of we de volgende dag een rondleiding op het eiland wilden.
Maandag waren we op tijd bij de mangroves, tien uur begon de tour. Die bestond uit eerst een rondleiding door de mangroves, de gids vertelde van alles over de mangroves. Dat zijn bomen die groeien in zout water, ik heb deze ook gezien in Bonaire. Daarna gingen we op een hovercraft de zee op en hebben allerlei dieren gespot. We hadden geluk want we waren weer met z’n tweeën. We hebben krokodillen, pelikanen en allerlei andere bijzondere vogels gespot. Een hele mooie ervaring. Na de tour zijn we langs een heel klein vissersdorpje geweest, de lokale mensen hebben ons voorgedaan hoe ze vissen en we mochten het zelf ook proberen! Zie de foto’s. We waren rond drie uur terug en besloten ons rond te laten leiden door Isaac. Ik weet dat ik niet zomaar met iedereen mee moet gaan en ik ben ook niet zomaar mee gegaan. Ik heb er eerst goed over nagedacht en overlegt met Renza. We wisten dat we naar plekken gingen waar ook veel andere mensen zouden zijn. En ik had de rondleiding niet willen missen want het was prachtig!! We zijn langs een aantal verschillende stranden geweest waar hij veel over wist te vertellen. Daarna zijn we naar watervallen in de jungle geweest.Ik wil niet dat mijn blog’s te lang worden, maar ik kan er wel een scriptie over schrijven zo mooi het was. Met de zonsondergang hebben we gezwommen in de zee, heerlijk warm water met betoverende kleuren aan de hemel. Daarna zijn we naar ons hotel gegaan om onze spullen te pakken. Toen zijn we snel uit eten geweest met Isaac en zijn broer en hebben ze ons naar het busstation gebracht. De bus ging om 10 uur ’s avonds terug. Dinsdag om zes uur ’s morgens waren we weer in Colima, geweldig weekend gehad en heel wat ervaringen rijker!
Morgen begint het ‘gewone leven’ weer, lekker aan de slag met de kids! ’s Morgens Spaanse les, ’s middags bibliotheek dienst, activiteit met de maternal en ’s avonds de maternal douchen.
Ik wil graag iedereen heel erg bedanken voor alle mooie berichtjes op mijn site. En de prachtige kaarten die ik heb ontvangen. Het doet me echt heel goed om van jullie te horen! Heel erg bedankt iedereen!
Misschien is het handig mijn adres op mijn blog te plaatsen. Die is als volgt:
Lize Wilderink
p/a Fundacion Amiguito Mexico
Prolongacion Independencia 160
28030 La Armonia
Colima, Col. Mexico
Liefs!!
-
05 November 2009 - 08:24
Mlein:
Wauw Lize, wat een een verhaal. Geweldig wat je allemaal gedaan hebt! Super! Je hebt ook erg mooie foto's gemaakt... En wat gaaf dat je met dolfijnen gezwommen hebt. (Of nja, met eentje dan ;)). Leuk dat je tijd hebt om meer van het land te mogen zien. Lekker genieten!
Je hebt zo te zien mooi weer. Hier gaat het volgens mij de hele dag regenen vandaag :(. Dus maar lekker blijven genieten van de zon.
Ik vond het leuk om je ervaringen te lezen! Ik ben nu al benieuwd naar je nieuwe update ;).
Blijven genieten!!
Lfsxx -
05 November 2009 - 08:26
Mlein:
P.s. die dag van de doden lijken me best vreemd... Als ik die foto's zo bekijk... hihi. Mja, het zal wel iets heel moois zijn :). -
05 November 2009 - 09:10
Lara:
super leuk allemaal weer Lies! met de dolfijnen ook gaaf zeg, super leuk. genieten maar weer. dikke kus! -
05 November 2009 - 09:48
Marleen:
hee, zo zeg wat een verhaal! wel heel erg leuk te lezen. en echt gaaf dat je zoveel gedaan hebt. spreek je snel! leuke foto's hoor! x -
05 November 2009 - 10:20
Anouk:
Hee Lize
Echt gaaf om te lezen wat je allemaal doet in Mexico!:D lijkt me echt een hele leuke ervaring!
Veel plezier nog en ik houd je verhalen in de gaten;)
Liefsss -
05 November 2009 - 10:46
Wendie:
Haj meisje..
Wat ontzettend gaaf om te lezen en daarnaast ook al die mooie foto's..:)
Je kunt zien dat je t ontzettend naar je zin hebt..
Ik hoop dat je de rest van de tijd net zoveel geniet..want deze ervaringen zal niemand je ooit nog afnemen!
Geniet ervan en nog veel plezier!!:D
Dikke kus van je buurmeisje!
& de groeten van mijn paps en mams!:)
-
05 November 2009 - 11:04
Ruud:
Hey sis,
Wat een stoere foto's!! Ben blij dat je het naar je zin hebt. geniet nog van je tijd daar meid! Tot snel
X Ruud -
05 November 2009 - 11:14
Anne:
Lieve Lize:D
Vet mooi allemaal! Wat gaaf dat jullie daar samen heen zijn gegaan! Wel gek eigenlijk dat iedereen zo 'vriendelijk' is en jullie dingen willen laten zien, maar wel heel erg tof! Ziet er super uit allemaal!
Ik ben blij dat je het er mooi hebt..
Ik zie je snel liezie!
knuffel!:D -
05 November 2009 - 13:47
Nathalie:
Hee meid! Waauww wat super wat je gedaan hebt dat weekend!! Heel erg leuk allemaal!:D Geniet er nog lekker van!
Liefs -
05 November 2009 - 14:27
Jorieke:
Hey Lize!
Hoe is het met je?
Super verhaal weer zeg, tof dat je met dolfijnen hebt gezwommen!
Aan de foto's en verhalen te zien, maak je erg veel mee! Super levenservaring!
Nou geniet er nog van!
Liefs Jorieke
P.s. we missen je al wel met de handbal, hebben nl. bijna alleen maar opbouwers :S! -
05 November 2009 - 21:21
Trea:
Wat een geweldige ervaringen heb jij hier al opgedaan.Ik heb jou verhaal vol aandacht(en jaloezie)gelezen en met de foto's erbij ben ik er zelf ook een heel klein beetje bij geweest.
Vol spanning kijk ik weer uit naar je volgende blog.
En als je al die blije kinderkoppies zo ziet moet dat je een heel goed gevoel geven.
Ik vind het heel erg super wat jullie daar doen!!!
heel veel liefs Trea
-
05 November 2009 - 21:54
Pap En Mam:
Heey Lize,
nu komt de extra fotoruimte goed van pas met alle belevenissen van het afgelopen weekend.De foto's laten zien wat je ons allemaal verteld hebt.Geweldig!!
Werk ze weer.
Knuf van ons beidjes. -
06 November 2009 - 05:54
PS.:
Wat leuk dat filmpje!!!! -
06 November 2009 - 15:53
Stefanie:
Lize!
Wauw echt gaaf, wat je daar allemaal ziet en doet! als ik die foto's van je zie zou ik zo het eerste beste vliegtuig willen pakken en daar ook heen gaan..
Nou heel veel plezier verder nog en je blogs zijn niet te lang hoor, was leuk om te lezen! en super foto's!
Tot over 59 dagen ;)
Liefs -
11 November 2009 - 20:55
Joris:
Lize, ontzettend leuk om ook op Curaçao jou verhalen te lezen. Wat een fantastische dingen heb je al meegemaakt. Met dolfijnen zwemmen is erg leuk, en een hele belevenis. Geniet nog van je tijd daar, de tijd gaat sneller dan je denkt!
Joris -
16 November 2009 - 22:11
Stef Zus:
hee meid,
wat een geweldig verhaal, en super mooie fotows!! ben weer zwaar jaloers!! pas goed op jezelf meid!!!
Dikke knuffel en tot snel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
